مقاله نسیم نایب پاشایی عضو هیات علمی پژوهشکده فناوری و مهندسی پژوهشگاه استاندارد در زمینه نانوپوشش‌های کامپوزیتی لاستیک سیلیکونی در فصلنامه سرامیک ایران منتشر شد. (پیوند) در این مقاله دو نوع نانوپوشش کامپوزیتی لاستیک سیلیکونی مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و تاثیر استفاده از پوشش پلیمری و دو نوع نانوپوشش بهبود یافته، بر نتایج تست چسبندگی و آبگریزی پوششهای مورد نظر، بررسی شده است. با توجه به گسترده شدن پراکندگی ذرات گرد و خاک
در سراسر کشور و همچنین ازدیاد نواحی صنعتی با هوای آلوده، پوشش های عایق لاستیک سیلیکونی ولکانیزه شده
در دمای اتاق (RTV) بر روی مقره های چینی و شیشه ای و سایر قطعات عایقی خطوط انتقال برق و
ایستگاه های مربوطه اعمال
می شوند تا با جلوگیری از ایجاد لایه ی رسانا بر روی سطح عایق ها باعث کاهش احتمال قطعی
برق ناشی از جرقه و آسیب دیدن عایق ها
شوند. استفاده از پوشش های
لاستیک سیلیکونی RTV، بعنوان روشی جایگزین جهت تعمیر و نگهداری
ایزولاسیون پست ها در مناطق آلوده معرفی شده است. این روش برای مقابله با آلودگی های آنی نیز مؤثر بوده و محدودیتی از نظر
میزان آلودگی نامحلول محیط ندارد. در سالهای اخیر نانوپوشش ها که نسل جدیدی از پوشش های آبگریز و خود تمیز شونده هستند برای استفاده بر روی
مقره ها مطرح شده اند. افزودن نانوذرات به رزین RTV برای ایجاد پوشش آبگریز بر روی مقره های سرامیکی باعث پس زدن آب و روغن از روی
آن، جلوگیری از جذب عمقی آلودگی ها روی سطح، خاصیت آسان تمیز شوندگی و مقاومت در
برابر باران های
اسیدی، افزایش مقاومت به اشعه ماوراء بنفش، ممانعت از خوردگی و یخ زدگی، افزایش
استحکام و خاصیت عایق سازی و هیدروفوبیک کردن سطح مقره و تمیز باقی ماندن تا مدت
زمان طولانی می گردد.